Sinne onze lieve kameraad is nu al zes weken bij ons. Wat zijn die weken omgevlogen. Van de kleine piepende pup die op schoot bij onze dochter op de achterbank van de auto meeging is hij al uitgegroeid tot een stoere pup met slungelige ledematen die al heel goed de commando’s ‘kom’, ‘zit’, ‘af’, en ‘nee’ (nou ja, die laatste niet altijd :-) begrijpt en uitvoert met dank aan de leerzame puppycursus waar we aan meedoen. De eerste weken is het best spannend en pittig met Sinne. Spannend omdat we niet eerder een hond hebben gehad en dus niet op ervaring de zaken kunnen aanpakken en pittig omdat je heel veel tijd moet investeren. De eerste nacht hebben we op advies van Daniëlle gevaren en Sinne in de bench gedaan na hem rond 23.00 uur een laatste keer uitgelaten te hebben. Hij heeft toen 10 minuten gepiept en daarna hebben we hem niet meer gehoord. We hebben ervoor gekozen om hem om 5 uur ’s ochtends te laten plassen en dit heeft heel goed gewerkt. Sinne heeft op deze manier van het begin af aan de nachten doorgeslapen en momenteel laten we hem rond 22.30 uur nog een keer plassen en dan pas om 7.30 uur weer. Wat we ook pittig en lastig vonden was het vele puppybijten. Vooral als Sinne overprikkeld is gaat hij dit doen. Het bijten is nu al veel minder geworden maar het was in het begin een flinke klus om er letterlijk zonder kleerscheuren (en hier en daar een bloedende schram) vanaf te komen. Het was een zoektocht om in te schatten wanneer Sinne overprikkeld raakt en dit dan voor te zijn zodat het voor iedereen leuk blijft. Het is dan best even volhouden, consequent en geduldig blijven maar dan boek je ook resultaat. We hebben al veel gehad aan de adviezen van Daniëlle die hele goede nazorg verleent. Gelukkig is Sinne verder een hele leuke, lieve en trouwe hond. We genieten erg van hem en hij hoort er al helemaal bij. En als hij je aankijkt smelt je vanbinnen dus dan kan hij wel een potje breken bij ons. We hopen nog heel lang te genieten van Sinne en nog veel van hem te leren en hij van ons.
Reactie plaatsen
Reacties